ΣΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ
17 - 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ
21 - 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΙΝΕ ΟΑΣΙΣ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
24 - 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΡΙΒΙΕΡΑ
28 - 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΑΝΑΟΣ 1
Το διαχρονικό αριστούργημα
του ΖΑΝ ΡΕΝΟΥΑΡ
“Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ”
La Règle de Jeu
Ψηφοφορίες Cahiers du Cinema, Sight and Sound, περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ
Καλύτερη Ευρωπαϊκή ταινία όλων των εποχών
"Tο σύμβολο της πίστεως για κάθε σινεφίλ, η ταινία των ταινιών"
Φρανσουά Τρυφώ
"Προειδοποίηση: Το φιλμ είναι εθιστικό!"
Βιμ Βέντερς
"H συγκλονιστικότερη κινηματογραφική εμπειρία της ζωής μου"
Αλαίν Ρεναί
"Ο «Κανόνας του παιχνιδιού» μου δίδαξε τον κανόνα του παιχνιδιού"
Ρόμπερτ Άλτμαν
"Ο Ρενουάρ είναι απλώς μια μεγαλοφυΐα"
Πέδρο Αλμαδόβαρ
110 λεπτά, ασπρόμαυρο, Γαλλικά
Σκηνοθεσία: Jean Renoir
Ερμηνευτές: Marcel Dalio, Nora Gregor, Roland Toutain,
Jean Renoir, Julien Carette
Σενάριο: Jean Renoir και Karl Koch
Φωτογραφία: Jean Bachelet και Alain Renoir
Σκηνικά: Eugène Lourie
Πρωτότυπη μουσική: Roger Desormiere
Παραγωγή:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - Ν.Φ. ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ
Αποκατάσταση (με καθυστέρηση) ενός σπάνιου αριστουργήματος
Επιτέλους, τη βδομάδα αυτή, μπορεί και ο Έλληνας θεατής να δει το μεγάλο, σπάνιο αριστούργημα του
Ζαν Ρενουάρ «Ο κανόνας του παιχνιδιού» που προβάλλεται εμπορικά για πρώτη φορά έπειτα από 70 χρόνια ακριβώς και στη χώρα μας
*****
Παιχνίδια χωρίς κανόνες μιας αποτελματωμένης κοινωνίας, στα πρόθυρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια καυστική σάτιρα - από τα μεγάλα, ανεπανάληπτα αριστουργήματα του κινηματογράφου. Επιτέλους προβάλλεται για πρώτη φορά εμπορικά στην Ελλάδα (πρωτοπροβλήθηκε πριν από αρκετά χρόνια στο αφιέρωμα για τον Ρενουάρ στο Πανόραμα της «Ε») η ταινία αυτή του Ζαν Ρενούαρ, από τα αναμφισβήτητα μεγάλα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Από τους πιο σημαντικούς και πρωτότυπους σκηνοθέτες του γαλλικού σινεμά ο Ζαν Ρενουάρ (1894-1979) έδειξε να προτιμά από πολύ νωρίς τους φυσικούς χώρους, όπως και ο πατέρας του Αύγουστος Ρενουάρ στη ζωγραφική, αντίθετα με άλλους Γάλλους συναδέλφους του που προτιμούσαν τα γυρίζουν τις ταινίες τους στα στούντιο. Ενα, πρέπει να πω, από τα στοιχεία που έκανε τη «νουβέλ βαγκ» να αγαπήσει ιδιαίτερα τον Ρενουάρ. Η ταινία, ελεύθερη διασκευή του μυθιστορήματος «Τα καπρίτσια της Μαριάννας» του Μισέ, εκτυλίσσεται στο εξοχικό μιας αριστοκρατικής οικογένειας τις παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με το σκηνοθέτη να παρακολουθεί τα πρόσωπα διαφορετικών τάξεων στα διάφορα ερωτικά και άλλα παιχνίδια τους. Παιχνίδια με δικούς τους κοινωνικούς «κανόνες», που παίζονται άλλοτε σατιρικά κι άλλοτε τραγικά, με τον Ρενουάρ να σατιρίζει με ωμότητα, χωρίς συναισθηματισμούς, όχι μόνο τη γαλλική αριστοκρατία, αλλά και τους υπηρέτες της που, σε δεύτερο πλάνο, παίζουν ένα δικό τους, το ίδιο κωμικό, παιχνίδι. Ολοι οι χαρακτήρες παρουσιάζονται με τα χειρότερα χρώματα, με εξαίρεση δύο «περιθωριακούς»: έναν ερωτευμένο Εβραίο αεροπόρο και έναν κάπως ονειροπαρμένο επισκέπτη, που τον ερμηνεύει ο ίδιος ο Ρενουάρ. Ο Ρενουάρ προχωρεί με εκπληκτικά, αυτοσχέδια βήματα για να μας αποκαλύψει, μέσα από εικόνες δυνατές, τον κυνισμό μιας αριστοκρατίας που αρνείται ν' αντικρίσει τη σκληρή πραγματικότητα, προσκολλημένη στα προνόμιά της, το κουτσομπολιό, το ανώδυνο φλερτ, τις απιστίες και τα γελοία, με τραγική συχνά κατάληξη, παιχνίδια. Σε μερικές από τις πιο ανατριχιαστικές σκηνές της ταινίας παρακολουθούμε το κυνήγι των λαγών, παγιδευμένων από τους υπηρέτες του μαρκήσιου, να πέφτουν νεκροί κάτω από τις σφαίρες των αριστοκρατών, σκηνές που προαναγγέλλουν τη σφαγή των εκατομμυρίων αθώων του επερχόμενου πολέμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου