Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009











BLUSH - HERE AFTER
ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΤΟΥ WIM VANDEKEYBUS
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ




ΩΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 18:30
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ: EXTRA ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΚΤΙΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ: EXTRA ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΙΣ 16:30

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

"Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ"
ΣΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ

17 - 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ
21 - 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΙΝΕ ΟΑΣΙΣ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

24 - 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΡΙΒΙΕΡΑ
28 - 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΑΝΑΟΣ 1





Το διαχρονικό αριστούργημα

του ΖΑΝ ΡΕΝΟΥΑΡ

“Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ”

La Règle de Jeu



Ψηφοφορίες Cahiers du Cinema, Sight and Sound, περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ

Καλύτερη Ευρωπαϊκή ταινία όλων των εποχών


"Tο σύμβολο της πίστεως για κάθε σινεφίλ, η ταινία των ταινιών"

Φρανσουά Τρυφώ


"Προειδοποίηση: Το φιλμ είναι εθιστικό!"

Βιμ Βέντερς


"H συγκλονιστικότερη κινηματογραφική εμπειρία της ζωής μου"

Αλαίν Ρεναί


"Ο «Κανόνας του παιχνιδιού» μου δίδαξε τον κανόνα του παιχνιδιού"

Ρόμπερτ Άλτμαν


"Ο Ρενουάρ είναι απλώς μια μεγαλοφυΐα"

Πέδρο Αλμαδόβαρ


110 λεπτά, ασπρόμαυρο, Γαλλικά


Σκηνοθεσία: Jean Renoir

Ερμηνευτές: Marcel Dalio, Nora Gregor, Roland Toutain,

Jean Renoir, Julien Carette

Σενάριο: Jean Renoir και Karl Koch

Φωτογραφία: Jean Bachelet και Alain Renoir

Σκηνικά: Eugène Lourie

Πρωτότυπη μουσική: Roger Desormiere

Παραγωγή: La Nouvelle Edition Française (Jean Renoir) 1939




ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - Ν.Φ. ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ

Αποκατάσταση (με καθυστέρηση) ενός σπάνιου αριστουργήματος

Επιτέλους, τη βδομάδα αυτή, μπορεί και ο Έλληνας θεατής να δει το μεγάλο, σπάνιο αριστούργημα του

Ζαν Ρενουάρ «Ο κανόνας του παιχνιδιού» που προβάλλεται εμπορικά για πρώτη φορά έπειτα από 70 χρόνια ακριβώς και στη χώρα μας

*****

Παιχνίδια χωρίς κανόνες μιας αποτελματωμένης κοινωνίας, στα πρόθυρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια καυστική σάτιρα - από τα μεγάλα, ανεπανάληπτα αριστουργήματα του κινηματογράφου. Επιτέλους προβάλλεται για πρώτη φορά εμπορικά στην Ελλάδα (πρωτοπροβλήθηκε πριν από αρκετά χρόνια στο αφιέρωμα για τον Ρενουάρ στο Πανόραμα της «Ε») η ταινία αυτή του Ζαν Ρενούαρ, από τα αναμφισβήτητα μεγάλα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Από τους πιο σημαντικούς και πρωτότυπους σκηνοθέτες του γαλλικού σινεμά ο Ζαν Ρενουάρ (1894-1979) έδειξε να προτιμά από πολύ νωρίς τους φυσικούς χώρους, όπως και ο πατέρας του Αύγουστος Ρενουάρ στη ζωγραφική, αντίθετα με άλλους Γάλλους συναδέλφους του που προτιμούσαν τα γυρίζουν τις ταινίες τους στα στούντιο. Ενα, πρέπει να πω, από τα στοιχεία που έκανε τη «νουβέλ βαγκ» να αγαπήσει ιδιαίτερα τον Ρενουάρ. Η ταινία, ελεύθερη διασκευή του μυθιστορήματος «Τα καπρίτσια της Μαριάννας» του Μισέ, εκτυλίσσεται στο εξοχικό μιας αριστοκρατικής οικογένειας τις παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με το σκηνοθέτη να παρακολουθεί τα πρόσωπα διαφορετικών τάξεων στα διάφορα ερωτικά και άλλα παιχνίδια τους. Παιχνίδια με δικούς τους κοινωνικούς «κανόνες», που παίζονται άλλοτε σατιρικά κι άλλοτε τραγικά, με τον Ρενουάρ να σατιρίζει με ωμότητα, χωρίς συναισθηματισμούς, όχι μόνο τη γαλλική αριστοκρατία, αλλά και τους υπηρέτες της που, σε δεύτερο πλάνο, παίζουν ένα δικό τους, το ίδιο κωμικό, παιχνίδι. Ολοι οι χαρακτήρες παρουσιάζονται με τα χειρότερα χρώματα, με εξαίρεση δύο «περιθωριακούς»: έναν ερωτευμένο Εβραίο αεροπόρο και έναν κάπως ονειροπαρμένο επισκέπτη, που τον ερμηνεύει ο ίδιος ο Ρενουάρ. Ο Ρενουάρ προχωρεί με εκπληκτικά, αυτοσχέδια βήματα για να μας αποκαλύψει, μέσα από εικόνες δυνατές, τον κυνισμό μιας αριστοκρατίας που αρνείται ν' αντικρίσει τη σκληρή πραγματικότητα, προσκολλημένη στα προνόμιά της, το κουτσομπολιό, το ανώδυνο φλερτ, τις απιστίες και τα γελοία, με τραγική συχνά κατάληξη, παιχνίδια. Σε μερικές από τις πιο ανατριχιαστικές σκηνές της ταινίας παρακολουθούμε το κυνήγι των λαγών, παγιδευμένων από τους υπηρέτες του μαρκήσιου, να πέφτουν νεκροί κάτω από τις σφαίρες των αριστοκρατών, σκηνές που προαναγγέλλουν τη σφαγή των εκατομμυρίων αθώων του επερχόμενου πολέμου.





Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009




Για πρώτη φορά στις Ελληνικές αίθουσες
Το σινεμά του Wim Vandekeybus
Από 16 Ιουλίου
στον Θερινό Κινηματογράφο Τριανόν
Κοδριγκτώνος 21, τηλ . 210 82 15 469
ώρες παραστάσεων 21.00, 23.00

Πέμπτη 16 Ιουλίου
20.30
ο Wim Vandekeybus
μιλά για τη σχέση του
με τον χορό και το σινεμά
22.00
πρεμιέρα του Blush - Here After

Ο Βιμ Βαντεκέιμπους ανήκει στην αιχμή του δόρατος της παγκόσμιας σύγχρονης χορογραφικής δημιουργίας, κύριος εκπρόσωπος της υπερ - γόνιμης «σχολής της Φλάνδρας» μαζί με τον Γιαν Φαμπρ (με τον οποίο συνεργάστηκε στα πρώτα βήματα της καριέρας του)
και την Αν Τερέζα Ντε Κεερσμάκερ.
Εδώ και 14 χρόνια με τον καλλιτεχνικό οργανισμό Ultima Vez,
αποκλειστικό όχημα υλοποίησης των σχεδίων του, ανανεώνει την γλώσσα του χορού, ανατρέποντας πολλές από τις καθιερωμένες φόρμες.
Η κινηματογραφική φόρμα, απασχόλησε εξ αρχής τον Βέλγο δημιουργό
ως άλλο ένα μέσο έκφρασης.
Παράλληλα με τις πρώτες χορογραφικές του δημιουργίες,
σκηνοθετεί φιλμ μικρού ή μεσαίου μήκους ενώ συνήθως,
εντάσσει την δημιουργική χρήση του βίντεο στις παραστάσεις του.
Με τον καιρό, η ενασχόλησή του με τον κινηματογράφο εντείνεται
και μέσω της γλώσσας του σινεμά, ο Βαντεκέιμπους
βρίσκει την ευκαιρία να μεταφέρει τις συλλήψεις του σε διαφορετικό πεδίο.
Τα έργα του Βαντεκέιμπους ξεπερνούν κατά πολύ τον απλουστευμένο όρο του dance film συνιστώντας αυτοτελείς προτάσεις για ένα μοντέρνο σινεμά.
Η βασική κινητήριος δύναμη της δουλειάς του, η περίπλοκη σχέση κορμιού και μυαλού
μέσα σε ένα δεδομένο περιβάλλον / κοινωνία παραμένει και τον οδηγεί,
όπως και στις χορογραφίες του, στην ανάπτυξη μιας αισθητικής που εμπεριέχει
διαφορετικές, συχνά αντικρουόμενες αρχές, μιας γόνιμης συνάντησης του θεάτρου,
της λογοτεχνίας, της μουσικής,
της ζωγραφικής και φυσικά του χορού μπροστά από την κάμερα.
Η σύγχρονη λογοτεχνία αλλά και αρχαίοι μύθοι, πρωτότυπες μουσικές δημιουργών
όπως ο David Byrne, ο Marc Ribot, ο David Eugene Edwards, εικαστικές συνθέσεις
που παραπέμπουν στον Μπρίγκελ και στον Βερμέερ,
συνθέτουν τον κινηματογραφικό κόσμο του Βαντεκέιμπους,
ρευστό μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας,
γεμάτου από συνεχείς συγκρούσεις αρχετυπικών διπόλων.
Συνοπτικά, το κινηματογραφικό έργο του Wim Vandekeybus,
αποτελεί ένα απολύτως μη ταξινομήσιμο οπτικοακουστικό δημιούργημα,
ένα Διονυσιακό μείγμα όλων των τεχνών,
μια πρόκληση για τις αισθήσεις αλλά και το μυαλό του θεατή.

Το Blush και το Ηereafter αποτελούν την επιτομή του σινεμά του Βαντεκέιμπους.
Το Blush είναι μια μοντέρνα μεταφορά του μύθου της Ευρυδίκης,
ένα εκθαμβωτικό, πολυτάραχο ταξίδι από την υπέροχη Κορσική
ως ένα καταγώγιο των Βρυξελλών,
με οδηγό τα πυρακτωμένα μπλουζ του David Eugene Edwards (16 HP, Woven Hand).
Ένα ταξίδι στις πιο άγριες περιοχές του υποσυνείδητου, σε αρχέγονα μυθολογικά δάση,
σε αντικρουόμενες παρορμήσεις.
Έλξη, σύγκρουση και αποστροφή υφαίνουν ιστορίες
ενώ ο φόβος κι η επιθυμίας παίρνουν κυριολεκτικά σάρκα και οστά.
Μεταξύ των πολυάριθμων διακρίσεών του το φιλμ
συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών στο τμήμα ACID.

Στο Ηereafter (Επέκεινα), το τελευταίο μέχρι σήμερα φιλμ του Βαντεκέιμπους ,
η μυθοπλασία γίνεται πιο εμφατική από κάθε άλλη ταινία του. Τα κορμιά και οι κινήσεις κουβαλούν πλέον τα αισθήματα των ερμηνευτών.
Πρόκειται για την ιστορία
μιας απομονωμένης κοινότητας,
όπου ο πατριάρχης – τύραννος δίνει εντολή για βρεφοκτονία.
Οι ήρωες ξαναβιώνουν τις αναμνήσεις τους στο επέκεινα κι αυτές επιστρέφουν
στην μνήμη του κυττάρου τους ως τραύματα.
Η κοινότητα καταστρέφεται μέσα στον φόβο
και ερωτήματα για υπαρξιακά δίπολα γεννιούνται.
Η μουσική ανήκει και πάλι στον David Eugene Edwards.
Αξίζει να σημειωθεί πως ανάμεσα στους χορευτές – ηθοποιούς των ταινιών του Βαντεκέιμπους συγκαταλέγεται και η Λίντα Καπετανέα η οποία, μαζί με τον Γιόζεφ Φρούτσεκ,
συνεχίζουν την καριέρα τους στην Ελλάδα με την ομάδα Rootless Root.